Cmentarz Wawrzyszewski powstał w 1830 roku i początkowo był wiejską nekropolią, jako że wtedy Wawrzyszew nosił status wsi. Dopiero w połowie XX wieku został on włączony do Warszawy: początkowo do dzielnicy Żoliborz, a w 1994 roku do gminy Bielany, stając się jednym z jej osiedli. Cmentarz Wawrzyszewski, zlokalizowany przy ulicy Wólczyńskiej 64, zajmuje powierzchnię niecałych 8 hektarów. Jest to nekropolia o charakterze wyznaniowym, zarządzana przez rzymskokatolicką parafię pw. świętej Marii Magdaleny w Warszawie.
Ze względu na uwarunkowania geograficzne i historyczne na Cmentarzu Wawrzyszewskim najpierw znajdowali swoje miejsce spoczynku wojskowi oraz osoby zasłużone dla Wawrzyszewa i Chomiczówki, a także mieszkańcy tych terenów, którzy umarli przed oraz w czasie II Wojny Światowej. Cmentarz Wawrzyszewski skupia również wiele grobów żołnierzy walczących w Powstaniu Warszawskim oraz cywilnych mieszkańców, którzy padli ofiarą egzekucji z rąk hitlerowców.
Po zakończeniu działań wojennych, głównie po włączeniu terenów Wawrzyszewa do Warszawy, na Cmentarzu Wawrzyszewskim zaczęto chować mieszkańców z właściwie wszystkich dzielnic Stolicy. Było to spowodowane wyczerpaniem się miejsc grzebalnych na Cmentarzu Powązkowskim. Na Wawrzyszewie pochowani zostali m.in. Anna Jantar oraz Jarosław Kukulski i Edmund Wnuk-Lipiński. Pogrzebów jednak było tyle, że dostępne miejsca uległy wyczerpaniu. Obecnie pochówki na tej nekropolii dokonują się głównie do grobów już istniejących, jak też w tych grobach, z których rodziny zdecydowały się przenieść szczątki Bliskich na inne miejsca lub cmentarze.
