Żoliborz to jedna z lewobrzeżnych dzielnic Warszawy. Wyróżnia się ona przede wszystkim pięknem. Nic więc dziwnego, że od zachwytu jej pięknem pochodzi jej nazwa. Piękno to rozbłysło w sposób najbardziej widoczny w latach 1919 – 1939. Pożoga II Wojny Światowej w dużej mierze oszczędziła tereny Żoliborza, dzięki czemu zachowała się spora część zabudowy. W kolejnych latach wieku XX i XXI ta część Warszawy przechodziła liczne przeobrażenia, ale wciąż bycie jej mieszkańcem jest powodem do dumy.
Żoliborz jest najmniejszą pod względem powierzchni dzielnicą Warszawy – 8,3 km² – o największym bogactwie terenów zielonych, które obejmują obszar 250 hektarów. Ten fakt z pewnością jest ważny zarówno dla osób, które od wielu już pokoleń mieszkają w tej dzielnicy, jak i dla nowych mieszkańców. Dla tych pierwszych bycie mieszkańcem Żoliborza to niemal oczywistość. Nie wyobrażają sobie oni, aby mieszkać gdzie indziej i na każdym kroku podkreślają przywiązanie do tej dzielnicy. Dla nowych mieszkańców – zamieszkanie na Żoliborzu to nobilitacja, która ma szanse ewoluować w stronę lokalnego patriotyzmu.
Dobre skomunikowanie Żoliborza z resztą Warszawy to jeden z najbardziej istotnych czynników, zachęcających do osiedlenia się w tej dzielnicy. Można powiedzieć, że stąd jest wszędzie blisko, bo przez Żoliborz przebiega linia metra, a także kursują autobusy i tramwaje.
